Het is moeilijk te zeggen of het echt botert tussen Nora en Agnes. De twee zussen wonen in dezelfde stad (Oslo) en zien elkaar graag, maar de tijd dat ze twee handen op één buik waren, lijkt voorbij. Misschien heeft het te maken met de carrière van Nora (gespeeld door Renate Reinsve), die een gevierde theateractrice is geworden en er onregelmatige dagen op nahoudt. Misschien heeft het te maken met de thuissituatie van Agnes (Inga Ibsdotter Lilleaas), die een stabiel gezinnetje heeft gebouwd waar de alleenstaande Nora jaloers op is.
Een factor die zeker ook meespeelt, is dat Nora de scheiding van hun ouders nog altijd niet verteerd heeft, ook al gebeurde dat toen de zussen nog kinderen waren en zijn ze intussen de 30 voorbij. Nora verwijt haar verdriet met name aan vader Gustav (Stellan Skarsgård), ooit een gevierde filmmaker maar intussen op zijn retour. Op de begrafenis van hun moeder duikt hij echter plots weer op, niet alleen om afscheid te nemen van zijn ex maar vooral ook om Nora een voorstel te doen. Hij heeft een nieuw script geschreven dat hem nauw aan het hart ligt, hij wil het in het ouderlijke huis draaien, en hij wil dat Nora de hoofdrol vertolkt. De vraag is alleen of zij haar trauma en wrok zomaar opzij kan schuiven.
Samengevat klinkt de plot van Sentimental Value wat als soap, en de Noorse cineast Joachim Trier (bekend van The Worst Person in the World) zal ook de laatste zijn om dat te ontkennen. Dit is ontegensprekelijk de meest emotionele film van zijn carrière, gecreëerd om de trauma’s van zijn personages in de verf te zetten en te tonen hoe moeilijk ze het hebben om met elkaar te communiceren, maar ook waar de openingen liggen om daar iets aan te doen. De kracht zit hem in de eerste plaats in de geschakeerde personages en daarmee samenhangend in de geweldige vertolkingen.
Met name Stellan Skarsgård levert misschien wel de sterkste prestatie van zijn lange carrière, met een gezicht dat even genuanceerd, expressief en tijdloos is als het huis dat het middelpunt vormt van de film. Naast hem bevestigt Renate Reinsve als de verloren en licht bipolaire Nora al het goeie van The Worst Person in the World, terwijl Inga Ibsdotter Lilleaas een ware ontdekking is als de immer betrouwbare Agnes. Je kunt je afvragen of Sentimental Value per se 2 uur en een kwartier nodig had om zijn verhaal te vertellen. Maar je snapt zeker waarom hij in Cannes de Grand Prix du Jury, de op één na belangrijkste prijs, in ontvangst mocht nemen.
