Als het niet dodelijk serieus (en vooral waargebeurd) was, zou het hilarisch zijn. George Fahmy (rol van Fares Fares), één van de populairste en rijkste acteurs uit de Egyptische filmwereld, krijgt op een dag een verontrustend aanbod. De overheid plant een groots opgezette film over het leven van president Abdel Fatah al-Sisi, en ze willen dat George de hoofdrol speelt. Daar heeft hij echter weinig zin in. Om te beginnen heeft hij zich altijd afzijdig gehouden van politiek en wil hij niet de indruk geven dat hij het regime steunt. Bovendien vindt hij het idee ridicuul omdat hij fysiek hoegenaamd niet lijkt op de kleine, ronde en kalende president. Het zegt alles over hoe waarheidsgetrouw de film zal zijn. De grote vraag is alleen of George het zich überhaupt kan permitteren om de boot af te houden. Hoe langer zijn antwoord uitblijft, hoe meer de overheid laat blijken dat ze een weigering niet zullen aanvaarden. En ze hebben wapens en kanalen genoeg om de acteur onder druk te zetten, zeker omdat hij er alles behalve een smetteloos en onbesproken privéleven op nahoudt.
‘Eagles of the Republic’ is na ‘The Nile Hilton Incident’ (toen ook met Fares Fares) en ‘Boy from Heaven’ de derde film van de Zweedse regisseur Tarik Saleh die zich afspeelt in Egypte, het geboorteland van zijn vader. Zelf is hij er al lang niet meer welkom, sinds hij overduidelijke bedreigingen kreeg toen hij op het punt stond om er zijn eerste film te draaien. Je voelt echter aan alles dat Saleh het land — en in dit geval ook de lokale filmindustrie met al haar specificiteiten en uitdagingen — door en door kent. De kolder waarmee hij de boel probeert op te leuken, werkt niet altijd even goed, maar die heeft de film gelukkig ook niet nodig om de aandacht vast te houden. ‘Eagles of the Republic’ werkt het best als politieke thriller en als portret van een arrogante man die zijn waardigheid door zijn vingers ziet glippen. En als herinnering dat we maar beter waakzaam blijven en vechten voor de bewegingsvrijheid die wij in onze contreien genieten.
